Trzecia u nas książka tej autorki (poprzednio „Amelka” p 12/06) to równie udana satyryczno-obyczajowa kontynuacja pierwszej („Trzynastka na karku” p 10/06). Tym razem narratorką jest piętnastoletnia mieszkanka niewielkiego podkrakowskiego miasteczka (Monika), postawiona w obliczu fundamentalnych zmian w życiu rodziny. Jej zdecydowanie niedobrani, ale starannie zachowujący pozory szczęśliwego małżeństwa rodzice zdecydowali się na rozwód – a właściwie decyzję podjęła matka pod wpływem przyjaciółki z dzieciństwa. A konsekwencją rozstania dorosłych jest przeprowadzka z luksusowej willi należącej do ojca do maleńkiego mieszkanka w Nowej Hucie, dzielenie pokoiku ze zwariowanie romantyczną młodszą siostrą (co pozbawionej wyobraźni pedantce zupełnie nie odpowiada) i narażenie się na ostracyzm towarzyski w dotychczasowym środowisku, które rozwodów nie uznaje, a więc utrata przyjaciółek. Ale ta tak bardzo niechciana przeprowadzka i zamieszkanie po sąsiedzku z trzynastolatkami nie tylko odsłonią przed bohaterką kilka tajemnic rodzinnych, lecz też umożliwią odkrycie, że ani zasady, według których była wychowywana nie są tak dobre, jak zawsze sądziła, ani świat, przed którym dotychczas była starannie chroniona, taki zły, jak go jej przedstawiano, a o prawdziwej przyjaźni nie miała pojęcia. Sprawnie i lekko napisana i krzepiąca, chociaż poruszająca niełatwe problemy opowieść łącząca pełną wydarzeń "z życia wziętych" akcję z dość przekonującymi refleksjami bohaterów i ostrą satyrą na współczesną dulszczyznę nowobogackich nie zawiedzie czytelniczek poprzedniego tomu.