Ukazująca się po raz pierwszy na polskim rynku wydawniczym, a w oryginale opublikowana w 1950 r. książka słynnej szwedzkiej pisarki adresowana jest raczej do starszych wielbicieli jej twórczości, zainteresowanych jej nieco satyrycznym spojrzeniem na powojenną rzeczywistość zaprezentowanym w całym cyklu opowieści o wojażach tytułowej bohaterki (jak informuje wydawnictwo powstały też „Kati we Włoszech” i „Kati w Paryżu”), swoistych błyskotliwych reportaży literackich. W tym tomie Kati, dwudziestojednoletnia stenotypistka z jednego ze sztokholmskich biur, zirytowana wysłuchiwaniem bezkrytycznych zachwytów nad wszystkim, co amerykańskie, wygłaszanych przez narzeczonego po jego powrocie z USA, postanawia sprawdzić, jak tam rzeczywiście jest. W towarzystwie wiekowej ciotki, sprawującej nad nią opiekę po śmierci rodziców i nadal uważającej ją za nierozsądne dziecko, a do wszystkiego, co obce nastawionej negatywnie, wyrusza za ocean, aby zwiedzić Nowy Jork i Waszyngton, a potem przemierzyć parę stanów w drodze do Chicago, do mieszkającego tam od lat wuja. Inteligentna i bystra obserwatorka nie tylko podziwia atrakcje turystyczne, ale dokonuje ciekawych spostrzeżeń społecznych, porównując styl życia Amerykanów i swoich rodaków, a mnóstwo zabawnych przygód, jakie stają się jej udziałem, wynika głównie z różnic kulturowych, obyczajowych i technologicznych między obydwoma krajami. Znakomicie napisany w stylu charakterystycznym dla całej twórczości literackiej autorki, pełen pogodnego dowcipu obraz dwóch światów lat pięćdziesiątych dla wszystkich zainteresowanych.