Najnowsza powieść Stefana Chwina, to obszerna historia, której bohaterem jest człowiek uczestniczący w najważniejszych wydarzeniach XX wieku (poprzednio:”Żona prezydenta” 20/2005). Akcja toczy się w zasadzie przez cały ubiegły wiek, a jej bohater uczestniczy w wydarzeniach, które na zawsze zmieniły bieg historii. Ma także bezpośredni kontakt z tymi, którzy ją tworzyli. Wynika to ze specyficznego zawodu, który wykonuje - jest makijażystą. Za sprawą swojej zawodowej sprawności i wrodzonego talentu szybko zyskuje uznanie i sławę, pracuje więc z największymi postaciami epoki: politykami i gwiazdami kultury popularnej. Eryk Stamelmann symbolizuje rolę artysty w świecie. Skłania do zastanowienia , na czym ona polega i jakimi prawami się rządzi. To postać na poły realna, na poły fantastyczna: rodzi się w Gdańsku na początku XX wieku, potem trafia m.in. do hitlerowskich Niemiec i komunistycznego Związku Radzieckiego. Mimo upływu lat nie starzeje się, obserwując zmieniający się świat. Zagadką jest jego pochodzenie. On sam ma podejrzenia, że nie pochodzi z tego świata. Wiąże się z tym gdańska opowieść o głazie, który spadł kiedyś w lesie i wyszło z niego dziecko. Ten owiany legendą kamień leży w Dolinie Radości. Stefan Chwin łączy różne tonacje i gatunki, dając barwny obraz ludzi i miejsc. Konwencję ironicznej biografii zderza się z refleksją moralną i ważnymi pytaniami filozoficznymi. Kto chce, może tę powieść czytać jako wciągającą, żywo napisaną "powieść przygód". Kto chce, może odnaleźć w niej także coś więcej.