Najnowsza książka tej autorki (poprzednio Świeżo zatemperowany scyzoryk" p 3/06, "Klara@żuk.pl” p 4/06, „Jajecznica na deszczówce” p 7/07, „Pierwsza noc pod gołym niebem” p 7/08) to kolejna nieźle napisana powieść psychologiczno-obyczajowa dla nastolatków, w modnej luzacko-ironizującej konwencji poruszająca istotne tematy, z etyczną granicą wygłupu na czele. W wątpliwych dowcipach od bardzo dawna specjalizuje się trzech piętnastolatków – narrator (Czejen) i jego dwaj kumple od przedszkola (Sznita i Emeryt), wyszczekani, pomysłowi, zdeklarowani luzacy i wywrotowcy gotowi na wszystko dla dobrej zabawy, głównie kosztem innych, od dręczenia zwierząt przez dokuczanie słabszym, np. ogolenie na łyso namolnej smarkuli, po szydercze grafitti na samochodach nauczycieli i z założeniem nie dać się złapać. Dobra zabawa trwa do dnia, w którym wreszcie wpadają na poważnym wybryku i wydaje się, że ich reputacja twardzieli mocno na tym ucierpi. A na dodatek w szkole pojawia się dawna znajoma, ta ogolona niegdyś smarkata (Zgaga) w nowej, zaskakująco urodziwej postaci, i bardzo szybko udaje jej się poróżnić nierozłącznych do tej pory kumpli. Ale jest to dopiero początek starannie zaplanowanej nie tylko na nich zemsty. Bohaterów czeka najkoszmarniejsze pół roku w ich rozrywkowym życiu, tym razem w roli pionków w grze i ofiar. Jak zwykle, autorka kreuje dynamiczną, pełną szalonych pomysłów, zwariowanych akcji i zaskakujących sytuacji fabułę, kreśli wyraziste portrety bohaterów i odmalowuje całą paletę ich uczuć i emocji, ale tym razem powstrzymuje się od jednoznacznie krzepiącego finału, pozostawiając czytelnikom tematy do zastanowienia.