SOWA OPAC : KSIĄŻNICA PRUSZKOWSKA im. Henryka Sienkiewicza

151421

Brak okładki

Książka

W koszyku

Zakazane po legalu / Dorota Szczepańska. - Warszawa : Prószyński i S-ka, cop. 2004. - 269, [1] s. ; 21 cm.

Autor

Szczepańska Dorota (1968?- ).

Gatunek

Powieść polska

"Zakazane po legalu" to debiut pisarki z Trójmiasta. Dosyć kontrowersyjny debiut - niektórzy odmawiają mu jakichkolwiek wartości literackich, inni je znajdują ("żywa akcja, dobra konstrukcja" twierdzi pan Sowul z "Rzeczypospolitej" i odkrywa "hiphopowy" rytm tej prozy!). Sama autorka napisała tę powieść, jak wyznaje, jako odpowiedź na słynną "Wojnę polsko-ruską" Masłowskiej, którą uznała za niedopracowaną.

W "Zakazanym po legalu" czytelnik znajdzie wątek kryminalny, burzliwy romans, seks i wizje - Boga, diabła, upadku i odrodzenia.

Jej główna bohaterka, zarazem narratorka, jest na pewno osobą "z współczesnego życia wziętą". Aneta jest raczej bogatą imprezowiczką-klubowiczką z Trójmiasta. Ma własne mieszkanie, dobry samochód i stać ją na stałego dilera, który dostarcza jej "czyste" narkotyki. Uwiebia taniec, seks i literaturę (np. cytuje "Nagi lunch" Burroughsa!); sama też pisze teksty piosenek i chętnie je śpiewa. Pewnego dnia spotyka "Młodego" czyli Michała; na początku tylko seksualna gimnastyka nagle przeobraża się w wielkie uczucie. Oboje wplątują się w rozmaite incydenty imprezowego życia.. Zdarzają się kilkakrotnie sytuacje ekstremalne Anecie i jej najbliższym przyjaciołom: zatrucia narkotykowe, groźne wypadki samochodowe, krwawe bijatyki.

Bohaterka relacjonuje wydarzenia, w których uczestniczy, zwierza się ze swoich przemyśleń, opowiada o uczuciach, cytuje swe literackie dokonania. Czyni to dosyć specyficznym językiem - pełnym neologizmów, zapożyczeń, przeróbek i skrótów myślowych, a także bardzo mocnych, dosadnych określeń, zwłaszcza w opisach erotycznych i stanów narkotycznych. Można go nazwać "dialektem młodych", jak życzy sobie p. Sowula, ale można określić jako "wulgaryzmy", jak pewnie uczynią to "starsi" czytelnicy, zaskoczeni też swoistym naturalizmem pewnych scen. Autorka nazwała swoją powieść "antidotum na nudę" - ma to być "zaangażowane czytadło". Raczej chyba adresowane do równolatków bohaterów tej książki.